Erotiek bij Picasso, een schandalige tentoonstelling?

Door Dominique DUPUIS-LABBÉ
Hoofd van het bureau voor aanwervingen, restauratie, preventieve conservering en research, Algemene directie van het patrimonium, Subdirectie van collecties, Service des musées de France

Illustrated artwork: Pablo Picasso : Le baiser, 1925 © Musée Picasso

Erotiek is de rode draad door het werk van Picasso, waarin artistieke creatie en seksuele drift door elkaar lopen. Zei hij niet: “Kunst is nooit kuis en zou verboden moeten zijn voor onschuldige onwetenden. Wie er niet voldoende op voorbereid is, zou er nooit mee in contact mogen komen. Ja, kunst is gevaarlijk. Kunst die kuis is, is geen kunst.”1
Van de reeks tekeningen die hij in 1899 en 1900 maakte over bordelen tot de duistere omhelzingen van de jaren 1970: Picasso was altijd geboeid door de seksuele confrontatie tussen man en vrouw, en door de grenzen tussen erotiek en pornografie. Deze thema’s waren voor hem bovendien een uitgelezen motief om te spelen met de voorstelling van het lichaam.
Dominique Dupuis-Labbé zal hierop dieper ingaan aan de hand van enkele meesterwerken en de opbouw van de emblematische tentoonstelling Picasso érotique, voorgesteld in de Galerie nationale du Jeu de Paume in Parijs, in 2001.
  
1 Picasso, geciteerd door Antonina Vallentin, Picasso, Parijs, Albin Michel, 1957, p. 273

Taal: FR

In samenwerking met: Juliette & Victor

Avec le soutien du Service culturel de l’Ambassade de France en Belgique

Part I: La construction de l'exposition

  


Part II: L'Erotisme dans l'oeuvre de Picasso
.